English
Ik zou kunnen veronderstellen dat er een standpuntverandering in mij heeft plaatsgevonden waardoor de focus ligt op het bewustzijn van mjn waarnemingen. Het is een soort van afstand nemen van mijzelf, het idee dat je dus kijkt naar jezelf. Vanuit dit standpunt - het kijken naar jezelf - lijkt er een afstand te zijn tussen jezelf en jezelf. Het is een denkbeeldige afstand. Laat ik het standpunt waarbij ik kijk naar mij zelf "de toeschouwer" noemen.
Ik zou kunnen veronderstellen dat er een standpuntverandering in mij heeft plaatsgevonden waardoor de focus ligt op het bewustzijn van mjn waarnemingen. Het is een soort van afstand nemen van mijzelf, het idee dat je dus kijkt naar jezelf. Vanuit dit standpunt - het kijken naar jezelf - lijkt er een afstand te zijn tussen jezelf en jezelf. Het is een denkbeeldige afstand. Laat ik het standpunt waarbij ik kijk naar mij zelf "de toeschouwer" noemen.
Ik zou het zwaartepunt kunnen leggen op dit kijken, op het toeschouwer zijn dus. Het is een meer beschouwend standpunt, waarvanuit je bekijkt hoe je ervaart. Dus alle emoties die je hebt, die ervaar je, maar je kijkt er tegelijkertijd met een afstand naar. Dat is in het begin een vreemde gewaarwording. Als je dit veel doet dan leer je eigenlijk de truc om afstand te nemen van je emoties maar er ze tóch te laten zijn.
Als je hierin zeer bedreven bent, dan zie je op een gegeven moment dat je ook de toeschouwer bent van dat illusionaire standpunt, oftewel, dat je de toeschouwer bent van de toeschouwer.
En zou val je in een spiegeleffect: je blijkt de toeschouwer van de toeschouwer van de toeschouwer enz enz te zijn. Kortom: je bent altijd de laaaaaatste toeschouwer! Leuk he? Dat betekent dat je jezelf eigenlijk NIET kan zien!
Een erg nuttig proces, proberen jezelf waar te nemen, ik heb me hier aan over gegeven en zie het als een onderdeel van 'ken u zelf'. Ik wil nog iets citeren uit de kabbala, aansluitend op wat je het spiegeleffect noemt:
BeantwoordenVerwijderen'Denken is als een spiegel. Degene die erin kijkt ziet zijn innerlijk beeld en denkt dat er twee beelden zijn, maar in werkelijkheid zijn beiden een.