Op't matje ...

English Version

Vroeger bezocht ik wel eens een satsang. Ik wist eigenlijk niet wat dat was, en nog steeds weet ik dat niet precies, want elke satsang (bijeenkomst ) is weer anders.  Ja, ik heb er wel over gelezen en ook de definities ervan voor kennis aangenomen. 

Ik ben echter niet iemand die het leuk vindt zich te verdiepen in oude tradities zoals bijvoorbeeld de Advaita Vedanta, de stroming waar ik al eerder over berichtte en van waaruit de term satsang ( bijeenkomst in waarheid)  komt (volgens mij).

 Ik vind het leuker om me te verdiepen in mijzelf, wie ik werkelijk ben, onafhankelijk van welke traditie dan ook.  Om mij te verdiepen in mijzelf moet ik eerst wel geloven in mijn eigen zijn, anders valt er niets om mij in te verdiepen. Dus mijn eerste standpunt is: ik besta en ik ervaar.

En nu wil ik meteen naar mijn ervaring van vandaag.  - Even voor de ‘gevorderden’ : ervaren is naar mijn inziens een bedacht concept,máár er is niets anders dan ervaren, in welke zin dan ook. Je kunt er betekenis aan geven, maar het hoeft niet (ik kom er later wel eens op terug).  Ik ben gewend er betekenis aan te geven, da t heb ik geleerd. Ook jij hebt dat geleerd, van jongs af aan heb je geleerd betekenis te geven aan je ervaringen, je emoties, je gevoelens. Ik als leerkracht maak dagelijks mee hoe ik kinderen moet leren hoe zij met hun gevoelens en emoties om moeten gaan, anders hakken ze elkaar – en ons - de pan in ( denken wij, volwassenen). –

Maar goed, mijn ervaring van vandaag: ik werd op het matje geroepen. Ik voelde hem de hele dag al aankomen, dus liep al met een knoop in mijn maag rond. Natuurlijk had ik allerlei goede redenen om mijzelf te verdedigen, om mijzelf uit te leggen. Maar ...het maakt mij niet uit. Toen ik daar zo zat – zo bijna letterlijk op het matje – dacht ik bij mezelf: “Wat heb ik dit weer mooi voor mezelf bedacht. Het hele spel moet gespeeld worden, en ik doe er gezellig aan mee.”  

Dit is wat ik ervaar: ik zie mijzelf daar zitten en er gaan allerlei gevoelens door mij heen: irritatie, angst, vermoeidheid, boosheid, verdriet. Dat zijn de betekenissen die ik er aan geef. Maar er is nog iets anders: en dat is aanwezigheid. Bewustzijn van een nep spel waarbij een ieder zijn rol speelt en die moet uitspelen. What the hell. Er is één heel belangrijk ding wat ik geleerd heb en dat zal ik hier uit de doeken doen.

Ooit had ik een collega met wie ik een jaar een groep gedraaid heb. Een populaire, sympathieke aantrekkelijke man. Wat hij deed was heel eenvoudig: hij gaf de ander altijd gelijk.

En hier wil ik het voor vandaag bij laten.